гласала́лія

(ад гр. glossa = мова + lalia = балбатня, пустаслоўе)

1) уласцівае культу некаторых рэлігійных сект выкрыкванне ў стане экстазу бязглуздых слоў, якое ўспрымаецца сектантамі як «богавяшчанне»;

2) мед. разлад маўлення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)