геле́ртэр
(ням. Gelehrter)
кніжн. вучоны з чыста кніжнымі, адарванымі ад жыцця і практычнай дзейнасці ведамі; схаласт, начотчык.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)