гарт

(польск. hart, ад ням. hart = цвёрды)

1) цвёрдасць, трываласць, якую набывае метал пасля моцнага награвання і раптоўнага ахаладжэння;

2) перан. стойкасць, якая набываецца ў барацьбе з цяжкасцямі, выпрабаваннямі;

3) тое, што і гартблей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)