гармо́нія

(гр. harmonia = сувязь, сугучнасць, зладжанасць)

1) мілагучнасць; зладжанасць, прыемнасць гучання;

2) суразмернасць, узаемная адпаведнасць асобных якасцей, прадметаў, частак цэлага (напр. г. інтарэсаў);

3) аддзел тэорыі музыкі пра будову акордаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)