галце́ль

(ням. Hohlkehle = выемка)

1) акругленне знешніх і ўнутраных вуглоў у вырабах;

2) вузкая планка, якая прыкрывае шчыліны ў стыках злучэнняў, напр. дэталяў мэблі;

3) сталярны інструмент для выстругвання на брусках жалабоў, валікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)