вельві́чыя
[н.-лац. welwitschia, ад ням. F. Welwitsch = прозвішча аўстр. батаніка (1806—1872)]
дрэва-карлік сям. вельвічыевых з двума лістамі даўжынёй да 3 м на кароткім тоўстым ствале, пашыранае ў Паўд. Афрыцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)