буцэфа́л1
(гр. Bukephalos = клічка дзікага каня, утаймаванага Аляксандрам Македонскім)
перан. наравісты конь.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)