бры́чка

(польск. bryczka < ням. Birutsche, ад лац. birota = двухколка)

лёгкі выязны вазок з верхам, плеценым з лазы або абцягнутым скурай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)