бракава́ць

(польск. brakować)

1) прызнаваць непрыгодным, недабраякасным;

2) неставаць, не хапаць, быць у недастатковай колькасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)