бластэ́ма

(гр. blastema = завязь)

1) частка жывой тканкі, здольная ўтвараць новыя асобіны (пры бясполым размнажэнні);

2) намнажэнне аднародных клетак на паверхні раны пасля ампутацыі органа або яго часткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)