бенкаі́н

[ад бен(зол) + (ка)каін]

болесуцішальны лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца ў стаматалагічнай практыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)