бензіды́н

[ад с.-лац. benzoe = духмяны сок + гр. dyn(amoo) = узмацняю]

арганічнае злучэнне, бясколерныя крышталі, якія цямнеюць на святле і паветры; выкарыстоўваецца для вырабу фарбавальнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)