атрыбу́т

(лац. attributum)

1) неад’емная, пастаянная прымета, прыналежнасць чаго-н.;

2) філас. неабходная, істотная, неад’емная ўласцівасць аб’екта (напр. рух — а. матэрыі);

3) лінгв. азначэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)