арыенці́р

(ням. orientieren = арыентаваць, ад лац. oriens, -ntis = усход)

1) добра бачны на мясцовасці нерухомы прадмет або элемент рэльефу, па якім можна вызначыць сваё месцазнаходжанне, знайсці пэўны аб’ект, 2) перан. кірунак дзейнасці, мэта, устаноўка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)