аналіза́тар
(ад аналіз)
1) прыбор для вызначэння характару палярызацыі святла;
2) прыбор для аналізу гукаў, 3) анатама-фізіялагічная сістэма ў чалавека і жывёл, якая ажыццяўляе ўспрыняцце і аналіз раздражненняў, што паходзяць са знешняга і ўнутранага асяроддзя; кожны з органаў пачуццяў
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)