алеба́рда

(польск. halabarda, ад ням. Hellebarde)

старадаўняя халодная колюча-рубячая зброя, доўгае плоскае або гранёнае кап’ё з прымацаванай да яго сякерай або паўмесяцападобным лязом.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)