абіцы́н

(ад А, В, С, назваў літар лац. алфавіта)

лекавы прэпарат, які з’яўляецца сумессю глюказідаў А, В і С, што здабываюцца з лісця наперстаўкі шарсцістай; прымяняецца пры сардэчнай недастатковасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)