абіцы́н

(ад A, B, C, назваў літар лац. алфавіта)

лекавы прэпарат, які з’яўляецца сумессю глюказідаў A, B і C, што здабываюцца з лісця наперстаўкі шарсцістай; прымяняецца пры сардэчнай недастатковасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)