Verbum

апы́рсквальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Апарат для апырсквання раслін.

пустазе́лле, -я, н.

Дзікарослая расліна, якая засмечвае пасевы культурных раслін, а таксама (зб.) сукупнасць такіх раслін.

П. заглушыла бульбу.

|| прым. пустазе́льны, -ая, -ае.

раса́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяльнае месца для вырошчвання маладых раслін, расады.

насенняво́дства, -а, н.

Галіна раслінаводства, якая займаецца развядзеннем насенных раслін.

|| прым. насенняво́дчы, -ая, -ае.

лесагадава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Месца, дзе вырошчваюць саджанцы драўняных і кустовых раслін.

апы́львальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Апарат для апыльвання раслін; апыляльнік (у 2 знач.).

па́раснік, -у, м.

Малады лес, а таксама парасткі раслін ад каранёў, пнёў або з насення.

пладаво́дства, -а, н.

Развядзенне пладовых і ягадных раслін як галіна раслінаводства.

|| прым. пладаво́дчы, -ая, -ае.

але́й, -ю, м.

Тлушч з насення раслін.

Сланечнікавы а.

Какосавы а.

Канапляны а.

|| прым. але́йны, -ая, -ае; наз. але́йнасць, -і, ж.

збо́жжа, -а, н.

1. Агульная назва хлебных злакавых раслін, з зерня якіх вырабляюцца мука і крупы.

2. зб. Зерне, насенне гэтых раслін.

Сеяць з.

Змалоць з.

|| прым. збо́жжавы, -ая, -ае.

Збожжавыя культуры.