далібо́г

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дальбо́г, выкл. (разм.).

Тое, што і далібог.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

далібо́г, выкл. (разм.).

Ужыв. для запэўнівання ў чым-н., пацверджання чаго-н.

Д., я тут ні пры чым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

далібо́г межд., разг. ей-бо́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дальбо́г межд., разг., см. далібо́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ей-бо́гу межд., разг. далібо́г.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадушы́, выкл. (разм.).

Ужыв. як падмацаванне пры запэўніванні каго-н. у чым-н., па знач. блізкае да слова «далібог».

Д., гэта праўда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дальбо́г,

гл. далібог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далібо́г і дальбо́г, выкл.

Разм. Ужываецца для пацверджання чаго‑н., запэўнівання ў чым‑н. — Камбайн — о, гэта мая мара ад самага маленства, далібог. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дальбуг ’далібог’ (Сцяшк. МГ). Прамое запазычанне з польск. dalibóg ’тс’ (польск. слова < da + li + bóg; параўн. Слаўскі, 1, 137). Параўн. далібо́г (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)