неадукава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае адукацыі, малапісьменны. Неадукаваны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаліты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да неаліту. Неалітычны век.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неапеты́тны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўзбуджае апетыту; нясмачны. Неапетытны абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неапіса́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не паддаецца апісанню словамі. Неапісальная прыгажосць,

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неарэалісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да неарэалізму. Неарэалістычны фільм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неасве́чаны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не мае асвятлення. Неасвечаны пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неафашы́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да неафашызму. Неафашысцкія погляды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неахво́тны, ‑ая, ‑ае.

Які не выказвае ахвоты да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небездако́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не пазбаўлены недахопаў; небеззаганны. Небездакорныя паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небеззага́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не пазбаўлены недахопаў; небездакорны. Небеззаганнае мінулае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)