мнагапло́дны, ‑ая, ‑ае.

Які дае вялікі прыплод. Мнагаплодная парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагастру́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа струн. Мнагаструнны музычны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагатэ́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае, уключае многа тэм. Мнагатэмны план.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многазара́дны, ‑ая, ‑ае.

Які можна зарадзіць некалькімі патронамі. Многазарадны карабін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многакватэ́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць кватэр. Многакватэрны дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапавярхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі паверхаў; шматпавярховы. Многапавярховы будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапакаёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць пакояў. Многапакаёвая кватэра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапрадме́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць прадметаў. Многапрадметная праграма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапялёсткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць пялёсткаў. Многапялёсткавая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мовазна́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мовазнаўства. Мовазнаўчая тэрміналогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)