запрасава́ць 1, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Загладзіць прасам. Запрасаваць шво.

запрасава́ць 2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Сціснуць прэсам, ушчыльніць. Запрасаваць сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здуць, здую, здуеш, здуе; пр. здуў, здула, ‑ло; зак., каго-што.

Тое, што і здзьмуць. Моладзь як ветрам здуло з-за сталоў. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́беліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

1. Стаць, зрабіцца белым. Выбеліліся палотны.

2. у што. Разм. Запэцкацца ў што‑н. белае. Выбеліцца ў крэйду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раманізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Прымусіць (прымушаць) каго‑, што‑н. засвоіць мову, культуру, звычаі Старажытнага Рыма; правесці (праводзіць) раманізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́піна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і трэшчына. Рэпіны на скуры. □ Чарнізна сядзіць у глыбокіх звілістых рэпінах, што абвілі пальцы па краях. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струхне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і струхлелы. І яшчэ .. [Ігнат] падумаў, што не паспеў сёлета падважыць хату, каб замяніць два струхнелыя вянкі. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сфатаграфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., каго-што.

Зняць што‑н. на фотаплёнку, фотапласцінку. У поўнай цемры даследчык сфатаграфаваў галінку папараці на фотаплёнку. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схру́мстаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

З’есці, зжаваць, хрумстаючы. [Таразевіч:] — Ты што задумаўся? [Леановіч:] — Пра яду ўспомніў .. Эх, агурочак са смакам схрумстаў бы! С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счэ́рпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Чэрпаючы, зняць што‑н. з паверхні вадкасці або адбавіць вадкасці ў чым‑н. Счэрпаць тлушч з супу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уро́скід, прысл.

Тое, што і уроскідку. На правадах, што без журботы, Вятроў чакаючы, звіняць, Бы на лінейках роўных ноты, Уроскід ластаўкі сядзяць. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)