траві́ць ​1, траўлю, травіш, травіць; незак., што.

Спец. Апрацоўваць паверхню чаго‑н. кіслатой або іншымі хімічнымі рэчывамі. Травіць шкло. Травіць дошку. // Наносіць (узор, рысунак) пры дапамозе кіслаты або іншых хімічных рэчываў. Травіць узор на шкатулцы.

траві́ць ​2, траўлю, травіш, травіць; незак., што.

Таптаць (лугі, палі), з’ядаць пасевы; рабіць патраву. [Павал] пад’ехаў да самага Тамаша і Юркі. Прыпыніў каня і нарабіў крыку: .. — Нашто авёс коньмі травіце? Чорны. А Уладзік пасвіў дзесь каровы, Травіў чужыя сенажаці; А дома з дзецьмі была маці. Колас.

•••

Козамі сена травіць — траціць, пераводзіць дабро.

траві́ць ​3, траўлю, травіш, травіць; незак., што.

Спец.

1. Выпускаць, адпускаць патроху канат, снасць і пад., аслабляючы нацяжэнне. Травіць канат.

2. Выпускаць пару, газ, паветра, робячы меншы ціск.

траві́ць ​4, траўлю, травіш, травіць; незак., што.

Засвойваць у працэсе стрававання, ператраўліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́ртваць несов.

1. сгреба́ть; (спец. — ещё) ску́чивать;

2. свёртывать, скла́дывать;

3. разг. (папиросу) свёртывать, скру́чивать;

4. перен. (сужать, ограничивать деятельность) свёртывать; свора́чивать;

1-4 см. згарну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпуска́ць несов.

1. в разн. знач. отпуска́ть;

2. (делать менее натянутым) отпуска́ть, ослабля́ть; (о зажиме — ещё) отжима́ть;

3. спец. (при закалке) отпуска́ть;

1-3 см. адпусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

банк м.

1. банк;

дзяржа́ўны б. — госуда́рственный банк;

2. карт. банк;

сарва́ць б. — сорва́ть банк;

3. спец. банк;

б. да́ных — банк да́нных;

б. ве́даў — банк зна́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзелавы́ в разн. знач. делово́й;

~вы́я су́вязі — деловы́е свя́зи;

~ва́я кры́тыка — делова́я кри́тика;

~вы́я лю́дзі — деловы́е лю́ди;

~вы́я папе́ры — деловы́е бума́ги;

~ва́я драўні́на — спец. делова́я древеси́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мары́цца I несов.

1. мори́ться; изнуря́ться; устава́ть, утомля́ться;

2. страд. мори́ться; изнуря́ться; истомля́ться; томи́ться; см. мары́ць I

мары́цца II несов., страд., спец. мори́ться; см. мары́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падто́чаны I подто́ченный; см. падтачы́ць I

падто́чаны II подто́ченный; см. падтачы́ць II

падто́чаны III

1. надста́вленный, наста́вленный, надши́тый;

2. спец. наращённый;

1, 2 см. падтачы́ць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераго́н I, -ну м., в разн. знач. перего́н;

п. жывёлы — перего́н скота́;

на ~не Мінск — Пу́хавічы — на перего́не Минск — Пу́ховичи

пераго́н II, -ну м., спец. обра́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашыва́ць несов.

1. в разн. знач. перешива́ть; (крупными стежками — ещё) перемётывать; (с ватой — ещё) перестёгивать; (тачая — ещё) перета́чивать; (пуговицы — ещё) переса́живать;

2. спец. (железнодорожное полотно) перешива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забі́ць¹, -б’ю́, -б’е́ш, -б’е́; -б’ём, -б’яце́, -б’ю́ць; -бі; -бі́ты; зак.

1. каго (што). Пазбавіць жыцця або змучыць пабоямі.

З. з ружжа.

Пагражаць з.

З. да паўсмерці.

2. перан., каго (што). Запалохаць, пазбавіць здольнасці супраціўляцца.

З. чалавека маральна.

3. каго (што). Зарэзаць, закалоць на бойні ці на прамысловым паляванні (спец.).

З. свінню на сала.

З. звера.

4. што. Убіць глыбока, да канца; увагнаць.

З. цвік у сцяну.

5. што. Ударамі, рэзкімі штуршкамі загнаць куды-н.

З. гол (загнаць мяч у вароты). З. шар у лузу (на більярдзе).

6. што. Закрыць наглуха, прыбіўшы дошкі і пад.

З. вокны дошкамі.

7. што. Напоўніць да канца чым-н.; закупорыць.

Пясок забіў трубу.

8. зак. да забіваць (у 3 знач.).

◊

Забіць галаву каму чым (разм.) — абцяжарыць памяць чым-н. непатрэбным.

Хоць забі (разм.) — пра немагчымасць што-н. зрабіць.

|| незак. забіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. забо́й, -ю, м. (да 3 знач.).

З. жывёлы.

|| прым. забо́йны, -ая, -ае (паводле 3 знач.; спец.).

З. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)