двуха́тамны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з двух атамаў. Двухатамныя малекулы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухзна́чны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з двух знакаў. Двухзначны лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухкампле́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з двух камплектаў. Двухкамплектная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухчле́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да двухчлена. Двухчленнае ўраўненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джазі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Музыкант, які іграе ў джазе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзюдаі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца барацьбой дзюдо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяду́леў, ‑ева.

Які належыць дзядулю. Дзяўчаткі заняліся дзядулевай гаспадаркай. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

домабудаўні́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да домабудаўніцтва. Домабудаўнічы камбінат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́мравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да домры. Домравы аркестр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́следніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да доследніка. Доследніцкая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)