аа́зісны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аазіса. Аазісная расліннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абажу́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненні да абажура. Абажурны шнур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абане́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абанента. Абанентны аддзел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абарда́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абардажу. Абардажны бой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзі́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны для абдзірання. Абдзірачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які пакрыўся брудам, засохлай граззю і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́маўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абкома. Абкомаўскі работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́мкавы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з абломкаў. Абломкавыя горныя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблягча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які аблягчае, робіць, прыносіць аблягчэнне. Аблягчальны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмало́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да абмалоту. Абмалотны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)