бахчаво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бахчаводства. Бахчаводная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бахчавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да бахчы. Бахчавыя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзі́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны для абдзірання. Абдзірачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які пакрыўся брудам, засохлай граззю і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́маўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абкома. Абкомаўскі работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́мкавы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з абломкаў. Абломкавыя горныя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблягча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які аблягчае, робіць, прыносіць аблягчэнне. Аблягчальны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмало́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да абмалоту. Абмалотны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмундзіро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абмундзіравання. Абмундзіровачны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абразі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да абразіваў. Абразіўныя інструменты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)