апаты́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да апатыту. Апатытавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраўда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які заключае ў сабе апраўданне. Апраўдальны прыгавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аптэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аптэкі. Аптэчная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

араме́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арамейцаў. Арамейская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ара́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аратара, майстэрства аратара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арбі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арбіты. Арбітныя змяненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арбітра́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арбітражу. Арбітражная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арганізу́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які выконвае функцыю арганізатара. Арганізуючая роля партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Музыкант, які іграе на арганах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арго, да аргатызма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)