парамагні́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае ўласцівасці парамагнетыкаў. Парамагнітныя целы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да параправода. Параправодная труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параразмеркава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да параразмеркавання. Параразмеркавальныя механізмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паратыфо́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паратыфу. Паратыфозныя мікробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параўпускны́, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для ўпускання пары ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парафі́ністы, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе парафін. Парафіністая нафта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парафія́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парафіі. Парафіяльны касцёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парафрасты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парафразы, з’яўляецца парафразай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парке́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам або насцілам паркету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парламенцёрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парламенцёра. Парламенцёрскі сцяг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)