вадала́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вадалаза. Вадалазныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадарэ́з, ‑а, м.

Край насавой часткі судна, які рассякае ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадаскі́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вадаскіду. Вадаскіднае збудаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадасцёкавы, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для сцёку вады. Вадасцёкавая труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадзя́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вадзянкі. Вадзяначныя ацёкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́дкасны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вадкасцей. Вадкасныя манометры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадэві́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вадэвіля. Вадэвільны жанр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́куумны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вакууму. Вакуумныя помпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валасі́сты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае валакністую будову. Валасісты азбест.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валтарні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Музыкант, які іграе на валторне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)