нераствара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не паддаецца растварэнню. Нерастваральныя злучэнні глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерасчляня́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які нельга падзяліць на часткі; адзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нержаве́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які не ржавее.

•••

Нержавеючая сталь гл. сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́рпавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нерпы. Нерпавае мяса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несвабо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які залежыць ад каго‑, чаго‑н.; несамастойны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нескланя́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае форм скланення. Нескланяльныя назоўнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўжыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўжываецца, не выкарыстоўваецца. Неўжывальнае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўжыва́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не быў ва ўжыванні. Неўжыванае адзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўзгара́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не можа загарэцца. Неўзгаральнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нефралагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нефралогіі. Нефралагічная клініка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)