мінералагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мінералогіі. Мінералагічны музей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мітрапалі́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мітрапаліта, належыць яму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́чманскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мічмана, належыць яму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міязі́н, ‑у, м.

Бялок мышцы, які з’яўляецца асновай мышачнага валакна.

[Ад грэч. mys (myos) — мышца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагаа́тамны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які складаецца з вялікай колькасці атамаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагако́рпусны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае некалькі корпусаў. Мнагакорпусны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагале́тні, ‑яя, ‑яе.

Спец. Які жыве некалькі год (аб травах).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагапло́дны, ‑ая, ‑ае.

Які дае вялікі прыплод. Мнагаплодная парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагастру́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа струн. Мнагаструнны музычны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагатэ́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае, уключае многа тэм. Мнагатэмны план.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)