Verbum

хітру́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Хітры чалавек; махляр, падманшчык.

|| ж. хітру́ха, -і, ДМ -ру́се, мн. -і, -ру́х.

|| прым. хітру́нскі, -ая, -ае.

хто-не́будзь, каго-не́будзь, каму-не́будзь, каго-не́будзь, кім-не́будзь, (аб) кім-не́будзь, займ. неазнач.

Які-н. чалавек, усё роўна хто.

Пакліч каго-небудзь.

пачуццёвы, -ая, -ае.

1. З моцна выражанай палавой цягай.

Пачуццёвая асалода.

2. Схільны да задавальнення цялесных, фізічных пачуццяў.

П. чалавек.

|| наз. пачуццёвасць, -і, ж.

педанты́чны, -ая, -ае.

Строгі ў выкананні ўсіх запатрабаванняў, надзвычай дакладны і акуратны.

П. чалавек.

Педантычныя адносіны.

Педантычна (прысл.) усё выконваць.

|| наз. педанты́чнасць, -і, ж.

прагу́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які прагуляў, не з’явіўся на работу без уважлівай прычыны.

Злосны п.

|| ж. прагу́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

сады́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, апантаны садызмам.

|| ж. сады́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. сады́сцкі, -ая, -ае.

саплі́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, у якога цякуць з носа соплі.

С. хлапчук.

2. перан. Малады, нявопытны чалавек (пагард.).

|| наз. саплі́васць, -і, ж.

сла́бнуць, -ну, -неш, -не; слаб, -бла; -ні; незак.

Тое, што і слабець.

Без сну чалавек слабне.

|| зак. асла́бнуць, -ну, -неш, -не; асла́б, -бла; -ні.

спачува́льны, -ая, -ае.

1. Які выражае спачуванне каму-н. з прычыны гора, няшчасця, бяды і пад.

2. Спагадлівы.

С. чалавек.

|| наз. спачува́льнасць, -і, ж.

нараві́сты, -ая, -ае.

1. 3 норавам (звычайна пра коней).

Н. конь.

2. Натурысты, капрызны (пра чалавека).

Чалавек з наравістым характарам.

|| наз. нараві́стасць, -і, ж.