зда́тачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да здачы (у 1 знач.). Здатачны пункт. // Такі, па якому праводзяць здачу чаго‑н., які выдаецца пры здачы чаго‑н. Здатачная квітанцыя. Здатачны акт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кваліфікава́ны, ‑ая, ‑ае.
Які мае кваліфікацыю (у 2 знач.); умелы, вопытны. Кваліфікаваны рабочы. Кваліфікаваны ўрач. // Выкананы, зроблены ўмела, з веданнем справы. Кваліфікаваны пераклад. // Які патрабуе спецыяльных ведаў, падрыхтоўкі. Кваліфікаваная праца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кве́ткавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кветкі. Кветкавая пупышка. Кветкавы пылок.
2. Прызначаны для кветак. Кветкавая аранжарэя.
3. Які мае органам размнажэння кветкі (у 1 знач.). Кветкавая расліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крэды́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да крэдыту (у 1 і 3 знач.). Крэдытная аперацыя. // Які ажыццяўляе аперацыі па выдачы крэдытаў (у 3 знач.). Крэдытная ўстанова.
•••
Крэдытны білет гл. білет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кубі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае форму куба 1 (у 1 знач.). Кубічны будынак.
2. Які мае адносіны да куба 1 (у 2 знач.). Кубічны корань.
•••
Кубічныя меры гл. мера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лесапі́льны, ‑ая, ‑ае.
Які прызначаны, служыць для распілоўкі лесу (у 2 знач.). Лесапільная машына. Лесапільны станок. // Які займаецца распілоўкай лесу (у 2 знач.), вырабам пілаваных матэрыялаў. Лесапільны завод. Лесапільная прамысловасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лістапа́даўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лістапада (у 1 знач.). Над вёскай, над сялом апускаецца ціхі лістападаўскі вечар, залоцячы прамёрзлыя шыбы акон. Лынькоў. // Які адбываецца ў лістападзе. Лістападаўскія падзеі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
метафізі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да метафізікі, да метафізіка (у 1 знач.).
2. Які мае адносіны да метафізікі (у 2 знач.).
3. перан. Абстрактны, не заснаваны на вопыце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мнагара́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адбываецца, ажыццяўляецца ў некалькі радоў. Мнагарадны рух машын.
2. Пасаджаны, пасеяны ў некалькі радоў.
3. Які адначасова апрацоўвае некалькі радоў (пра сельскагаспадарчыя машыны). Мнагарадны культыватар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
многабако́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае некалькі бакоў. Многабаковая прызма.
2. Звязаны з некалькімі зацікаўленымі бакамі, з многімі ўдзельнікамі. Многабаковы дагавор.
3. Які адрозніваецца разнастайнасцю; рознабаковы. Дыскусія насіла многабаковы характар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)