шклопадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны да шкла, які нагадвае шкло. Шклопадобнае цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водоме́рный вадаме́рны;

водоме́рное стекло́ техн. вадаме́рнае шкло;

водоме́рный пост вадаме́рны пост;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зерка́льный люстра́ны́;

зерка́льное стекло́ люстрано́е шкло;

зерка́льный карп зоол. люстра́ны карп;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лобово́й лабавы́;

лобова́я ата́ка воен. лабава́я ата́ка;

лобово́е стекло́ лабаво́е шкло.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́тны, -ая, -ае.

1. Пра вадкасці: непразрысты, нячысты, каламутны.

М. раствор.

Мутная вада.

2. Пацямнелы, замутнены.

Мутныя вочы.

Мутнае шкло.

3. перан. Недастаткова выразны, незразумелы, неабгрунтаваны (разм.).

Мутная размова.

|| наз. му́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сцякле́ц ’шарош’ (ЛА, 2). Магчыма, да папярэдняга слова (’тонкі лёд’, параўн. сцён, гл.), збліжанае са сцякло ’шкло’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гарачатрыва́лы, ‑ая, ‑ае.

Які захоўвае свае якасці пры высокай тэмпературы. Гарачатрывалае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непразры́сты, ‑ая, ‑ае.

Які не прапускае праз сябе прамяні святла. Непразрыстае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́флены, ‑ая, ‑ае.

Спец. З рыфлямі на паверхні. Рыфленае жалеза. Рыфленае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзвы́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Утвараць высокія звінючыя гукі (пра шкло, метал, насякомых і пад.). Жаласна дзвынкала шкло. Лынькоў. Калі кулі дзвынкалі зусім блізка, .. [Пятро] кідаўся ўбок, крыху мяняў напрамак, каб збіць кулямётчыка з прыцэльнай стральбы. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)