кірма́ш, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Вялікі продаж тавараў, які праводзіцца ў пэўную пару года ў вызначаным месцы і часта звязаны з выстаўкай.

Вясенні Лейпцыгскі к.

2. перан. Шумнае, ажыўленае зборышча людзей (разм.).

|| прым. кірмашо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́ртнасць, ‑і, ж.

1. Тое, што і гатунковасць. Сортнасць тавараў.

2. Прыналежнасць да высокага або каштоўнага сорту (пра культурныя расліны). Сортнасць пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

І́мпарт ’увоз у якую-н. краіну тавараў з-за мяжы’ (ТСБМ). Запазычанне з англ. import праз рус. мову ў XX ст. (Шанскі, 2, I, 60).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

транзі́т, ‑у, М ‑зіце, м.

1. Правоз тавараў ці пасажыраў з аднаго пункта ў іншы праз прамежкавыя пункты. Транзіт тавараў цераз Мінскі чыгуначны вузел.

2. Перавозка грузаў без перагрузкі іх на прамежкавых станцыях.

3. у знач. прысл. транзі́там. Пераязджаючы або перавозячы што‑н. куды‑н. без перасадкі ці без перагрузкі на прамежкавых пунктах. Груз ідзе транзітам.

[Ад лац. transitus — пераход.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вывазны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае дачыненне да вывазу (у 1 знач.).

2. Звязаны з вывазам тавараў за мяжу. Вывазны тарыф. Вывазная пошліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімі́т, ‑у, М ‑міце, м.

Норма, у межах якой дазволена карыстацца чым‑н., расходаваць што‑н. Ліміт крэдыту. Ліміт правозу і вывазу тавараў.

[Ад лац. limes, limitis — мяжа. граніца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ваз, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. вывозіць — вывезці (у 1, 2 знач.).

2. Агульная колькасць вывезеных за мяжу тавараў; экспарт; проціл. увоз, імпарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увазны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да ўвозу (у 1 знач.). Увазная сыравіна. // Які збіраецца, спаганяецца за ўвоз тавараў з-за мяжы. Увазная пошліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упако́ўка ж., в разн. знач. упако́вка;

пачала́ся ўпако́ўка тава́раў — начала́сь упако́вка това́ров;

кардо́нная ўпако́ўка — карто́нная упако́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэйскура́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Даведнік цэн па відах і гатунках тавараў. На стале ў Шаманскага і Верамейчыка паявіліся прэйскуранты, альбомы, каталогі новых машын. Дуброўскі.

[Ням. Preiskurant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)