Verbum

мнагазна́чны², -ая, -ае.

Які мае некалькі значэнняў.

Мнагазначнае слова.

|| наз. мнагазна́чнасць, -і, ж.

несправядлі́васць, -і, ж.

1. гл. несправядлівы.

2. Несправядлівы ўчынак, несправядлівае слова.

Дапусціць н.

прашапта́ць, -шапчу́, -шэ́пчаш, -шэ́пча; -шапчы́; -шапта́ны; зак., што.

Сказаць шэптам.

П. ласкавае слова.

двухскладо́вы, -ая, -ае.

Які мае два склады.

Двухскладовае слова.

|| наз. двухскладо́васць, -і, ж.

агіт...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае знач. слова «агітацыйны», напр.: агіткалектыў, агітпункт.

англіцы́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова ці моўны выраз, запазычаны з англійскай мовы.

абласны́, -а́я, -о́е.

1. гл. вобласць.

2. Уласцівы якой-н. мясцовасці; дыялектны.

Абласное слова.

ужыва́льны, -ая, -ае.

Які часта, шырока ўжываецца; агульнапрыняты.

Ужывальнае слова.

|| наз. ужыва́льнасць, -і, ж.

упрыку́ску, прысл.

Адкусваючы па кавалачках цукар (у адрозненне ад слова «унакладку»).

Піць чай у.

склада́нне, -я, н.

1. гл. складаць.

2. У матэматыцы: дзеянне, пры дапамозе якога з двух або некалькіх лікаў (складаемых) атрымліваюць новы (суму), які мае столькі адзінак, колькі было ва ўсіх дадзеных ліках разам.

3. У мовазнаўстве: слова, што ўтворана з дзвюх або некалькіх асноў і прадстаўляе лексічную адзінку, якая мае граматычныя і семантычныя адзнакі паасобнага слова; складанае слова (напр.: збожжаўборачны, першадрукар).