Verbum

класіфіка́цыя, -і, ж.

1. гл. класіфікаваць.

2. Сістэма, па якой што-н. раскласіфікавана.

К. навук.

К. мінералаў.

К. раслін.

|| прым. класіфікацы́йны, -ая, -ае.

гадава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Месца для развядзення і вырошчвання раслін або жывёл.

Г. фруктовых дрэў.

|| прым. гадава́льніцкі, -ая, -ае.

Гадавальніцкая гаспадарка.

фотасі́нтэз, -у, м. (спец.).

У раслін і некаторых мікраарганізмаў: біялагічны працэс ператварэння прамянёвай энергіі Сонца ў арганічную (хімічную) энергію.

|| прым. фотасінтэты́чны, -ая, -ае.

рагу́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. гл. рагуля.

2. толькі мн. Род аднагадовых і шматгадовых травяністых раслін сямейства казяльцовых.

маты́ка, -і, ДМ -ты́цы, мн. -і, -ты́к, ж.

Ручная земляробчая прылада для рыхлення глебы, акучвання раслін.

|| прым. маты́чны, -ая, -ае.

Матычнае земляробства.

кіла́, -ы́, мн. кі́лы, кіл і -аў, ж.

1. Тое, што і грыжа (разм.).

2. Хвароба крыжакветных раслін, пры якой на карэнні ўтвараюцца нарасці.

флары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Вучоны, які вывучае флору.

2. Мастак, які стварае свае творы з раслін, кветак і пад.

сістэма́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Прывядзенне ў сістэму (у 1 знач.) чаго-н., а таксама сістэма, класіфікацыя чаго-н.

С. раслін.

С. жывёл.

смярдзю́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Тое, што і скунс.

2. Назва розных раслін (траў), якія маюць моцны непрыемны пах.

павіту́ха², -і, ДМ -ту́се, ж.

Пустазелле сямейства павітухавых, сцябло якога абвіваецца вакол іншых раслін і высмоктвае з іх сокі.

|| прым. павіту́хавы, -ая, -ае.