напалео́наўскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да Напалеона. Напалеонаўская армія. // Такі, як у Напалеона. Прыняць напалеонаўскі выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаўлічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак., што і чаго.

Улічыць, прыняць да ўвагі ў недастатковай ступені. Недаўлічыць сваіх магчымасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасвяці́цца, ‑свячуся, ‑свецішся, ‑свеціцца; зак., у каго.

Уст. Прыняць цасвячэнне ў які‑н. сан, у якое‑н. званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ангажы́равацца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак. і незак.

Уст.

1. Прыняць (прымаць) ангажэмент.

2. толькі незак. Зал. да ангажыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обласка́ть сов. (человека) ласка́ва (ве́тліва) адне́сціся (да каго); ласка́ва (ве́тліва) прыня́ць, суце́шыць; (животное) абла́шчыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакармі́цца, ‑кармлюся, ‑кормішся, ‑корміцца; зак.

1. Прыняць корм, паесці. Пакарміліся коні травой і — у дарогу.

2. Карміцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілю́ля, -і, мн. -і, -лю́ль, ж.

Лякарства, спрасаванае ў форме галачкі, шарыка.

Прыняць пілюлю ад кашлю.

Паднесці пілюлю (таксама перан.: зрабіць што-н. непрыемнае; разм.). Праглынуць пілюлю (таксама перан.: моўчкі сцярпець справядлівы папрок, непрыемную для сябе праўду).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канфірмава́цца, ‑муюся, ‑муешся, ‑муецца; зак. і незак.

1. Прыняць (прымаць) канфірмацыю (у 2 знач.).

2. толькі незак. Зал. да канфірмаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

педа́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

Нажны рычаг у машынах і музычных інструментах.

П. тормаза, раяля.

Націснуць на ўсе педалі (таксама перан.; прыняць усе меры для паскарэння, дасягнення чаго-н.; разм.).

|| прым. педа́льны, -ая, -ае.

Дзіцячая педальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбрае́нне, -я, н.

1. гл. узброіцца, узброіць,

2. Зброя і боепрыпасы для вядзення вайны, бою.

Новыя віды ўзбраення.

Быць або знаходзіцца на ўзбраенні (пра зброю, якой аснашчаны войскі). Прыняць (узяць) на ў. (таксама перан.: актыўна выкарыстаць што-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)