лю́стра², -ы, мн. -ы, -аў, ж.
Падвесны асвятляльны прыбор з некалькіх падсвечнікаў або лямпаў; жырандоль.
Хрустальная л.
|| прым. лю́стравы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэле́, нескл., н.
Аўтаматычны прыбор, што замыкае або размыкае электрычны ланцуг пры пэўных умовах, на якія гэты прыбор павінен рэагаваць.
[Фр. relais.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
газаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Прыбор для вызначэння колькасці зрасходаванага газу¹, які праходзіць цераз газапраходную трубу.
|| прым. газаме́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гекто́граф, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).
Прасцейшы капіравальны прыбор для атрымання адбіткаў з рукапіснага або машынапіснага тэксту.
|| прым. гектаграфі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цепламе́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Прыбор, лічыльнік для вызначэння колькасці цеплаты, якую атрымлівае спажывец з цеплафікацыйнай сеткі.
|| прым. цепламе́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цягаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Прыбор для вымярэння сілы цягі ў топках, катлах ці вентыляцыйных канструкцыях.
|| прым. цягаме́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мікрафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Прыбор, які пераўтварае гукавыя ваганні ў электрычныя для ўзмацнення гучання.
Электрадынамічны м.
|| прым. мікрафо́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пражэ́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Прыбор з крывалінейнымі люстрамі, які пасылае яркі пучок прамянёў у пэўным напрамку.
|| прым. пражэ́ктарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эндаско́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Прыбор для візуальнага абследавання ўнутраных органаў чалавека (страўніка, стрававода і інш.).
|| прым. эндаско́пны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пульса́тар, ‑а, м.
Спец.
1. Прыбор, які стварае раўнамерныя імпульсы электрычнага току.
2. Прыбор, машына, якія працуюць з раўнамернымі штуршкамі і перапынкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)