фільтро́ўны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: фільтроўны вірус — вірус, які праходзіць праз фільтр і не затрымліваецца на ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлапе́чнік, ‑у, м.

Развітальная вечарынка з таварышамі ў доме жаніха перад вяселлем, якая праходзіць адначасова з дзявочнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматфа́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які праходзіць некалькі або многа фаз. Шматфазны генератар пераменнага току. Шматфазны пераменны ток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

преходи́ть несов., книжн., уст.

1. (переходить) перахо́дзіць;

2. (проходить) прахо́дзіць; (миновать) міна́ць; (исчезать) зніка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўзле́сны, ‑ая, ‑ае.

Які праходзіць, пралягае паўз лес, каля лесу. Чорная мужчынская постаць падалася на паўзлесную сцежку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дахаўшчы́к, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст, які крые дахі. Грыміць пад крокамі жалезны дах. Калі адважны дахаўшчык праходзіць. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скашо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы; Р мн. ‑шовак; ж.

Рэмень, які праходзіць пад брухам каня і змацоўвае страмёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахво́снік, ‑а, м.

Частка вупражы — рэмень, які ідзе па спіне каня ад сядла або падсядзёлка і праходзіць пад хвастом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задыя́к, ‑а, м.

Дванаццаць сузор’яў, праз якія Сонца праходзіць свой бачны шлях на працягу года.

•••

Знакі задыяка гл. знак.

[Ад грэч. zōdiakós (kyklōs) — звярыны круг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стажырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Праходзіць стажыроўку дзе‑н. Басалыга ўжо каля двух месяцаў стажыраваў у «Новым свеце». Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)