інтэрнацыяналі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інтэрнацыяналізму, інтэрнацыяналіста. Можна назваць многа твораў, якія ўдала перадаюць інтэрнацыяналісцкія пачуцці беларускага народа. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбра́ннік, ‑а, м.

Высок. Той, хто выбраны для выканання высокіх, адказных абавязкаў. Выбраннікі народа. // Той, хто выбраны ў якасці мужа, каханага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрве́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Удзельнік або арганізатар інтэрвенцыі; захопнік. Выгнанне з беларускай зямлі інтэрвентаў Антанты. Барацьба беларускага народа з замежнымі інтэрвентамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камедыягра́фія, ‑і, ж.

1. Камедыйнае пісьменніцкае мастацтва. Задачы камедыяграфіі.

2. зб. Сукупнасць камедыйных твораў пісьменніка, народа, пэўнай эпохі. Беларуская камедыяграфія. Савецкая камедыяграфія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неадры́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неадрыўнага. Настаўнік з асаблівай сілай адчуў неадрыўнасць свайго лёсу ад лёсу народа, адчуў упэўненасць у правільнасці выбранага шляху. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

табары́ты, ‑аў; адз. табарыт, ‑а, М ‑рыце, м.

Прыхільнікі рэвалюцыйнага напрамку ў антыфеадальным нацыянальным руху чэшскага народа ў 15 ст.; удзельнікі гусіцкіх войнаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таваразваро́т, ‑у, М ‑роце, м.

Тое, што і тавараабарот. Рознічны таваразварот. □ Інтарэсы народа, інтарэсы фінансавага плана патрабуюць далейшага пашырэння і паляпшэння савецкага таваразвароту. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксплуата́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эксплуататара. Рэзка адмоўна ставіўся Багушэвіч да эксплуататарскіх класаў, памешчыкаў і буржуазіі, да ўсіх прыгнятальнікаў працоўнага народа. Ларчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знаёмства, -а, н.

1. гл. знаёміцца, знаёміць.

2. з кім і паміж кім. Адносіны паміж людзьмі, якія ведаюць адзін аднаго.

Завесці з.

Парваць з.

Набыць што-н. па знаёмстве.

3. Круг знаёмых (разм.).

Мець вялікае з.

4. з чым. Набыццё ведаў, звестак пра што-н., азнаямленне з чым-н.

З. з культурай народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яўрэ́і, -яў, адз. -э́й, -я, м.

1. Агульная этнічная назва народа, што гістарычна ўзыходзіць да старажытных семіцкіх плямёнаў (старажытных яўрэяў) і жыве цяпер у розных краінах свету агульным жыццём з астатнім насельніцтвам гэтых краін.

2. Асноўнае насельніцтва дзяржавы Ізраіль.

|| ж. яўрэ́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -рэ́ек.

|| прым. яўрэ́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)