Музыка́рства ’заняткі музыкай (прафесія)’ (Ян.). Да му́зыка (гл.). Утворана, як цясл‑яр‑ства.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поп-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да поп-арту, да поп-музыкі, напр.: поп-мода, поп-музыка, поп-дыскі, поп-канцэрт, попансамбль, поп-група, поп-зорка, поп-танцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эстра́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Падмосткі для канцэртных выступленняў артыстаў.

Выйсці на эстраду.

2. Музычнае ці драматычнае мастацтва — выкананне невялікіх твораў на сцэне, эстрадзе.

Музыка для эстрады.

|| прым. эстра́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рок.

1. -а, м. Тое, што і рок-музыка.

2. -а, м. Тое, што і рок-н-рол (разм.).

3. нязм. Які мае адносіны да рок-музыкі.

Танец у стылі р.

Джаз-р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малдавяня́ска, ‑і, ДМ ‑нясцы, ж.

Малдаўскі народны танец. // Музыка гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́рачка, ‑і, м.

Беларускі народны танец, а таксама музыка да гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краси́вый в разн. знач. прыго́жы;

краси́вое лицо́ прыго́жы твар;

краси́вые движе́ния прыго́жыя ру́хі;

краси́вая му́зыка прыго́жая му́зыка;

краси́вый посту́пок прыго́жы ўчы́нак;

краси́вые слова́ прыго́жыя сло́вы;

краси́вая де́вушка прыго́жая дзяўчы́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыга́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1.

Памянш.-ласк. да цыганка.

2. Руская народная музыка, якая нагадвае музыку цыганскіх народных песень, а таксама танец пад такую музыку.

Іграць цыганачку.

Скакаць цыганачку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

квартэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да квартэта, прызначаны для яго. Квартэтная музыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падэка́тр, ‑а, м.

Бальны танец чатырохдольнага размеру, а таксама музыка да гэтага танца.

[Фр. pas de quatre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)