крану́цца сов.

1. (сдвинуться с места, направиться куда-л.) тро́нуться, дви́нуться;

2. косну́ться, прикосну́ться, дотро́нуться;

3. разг. (сделаться психически ненормальным) тро́нуться;

4. (испытать чувство умиления) тро́нуться;

◊ лёд ~ну́ўся — лёд тро́нулся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незнаёмы

1. прил. незнако́мый, неизве́стный;

~мыя мясці́ны — незнако́мые (неизве́стные) места́;

2. прил. незнако́мый;

н. чалаве́к — незнако́мый челове́к;

3. прил. (з чым) несве́дущий (в чём);

4. в знач. сущ. незнако́мый, незнако́мец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напу́хнуць сов. напу́хнуть, опу́хнуть; (о болезненном увеличении в объёме — ещё) переводится безл. конструкцией с гл. разду́ть;

ме́сцы ўку́саў на руцэ́ ~хлі — места́ уку́сов на руке́ напу́хли;

шчака́ ~хла — щёку разду́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́вый но́вы;

но́вая те́хника но́вая тэ́хніка;

но́вый урожа́й но́вы ўраджа́й;

но́вые места́ но́выя мясці́ны;

Но́вый год Но́вы год;

Но́вый Свет Но́вы Свет;

◊

но́вое сло́во но́вае сло́ва;

но́вая страни́ца исто́рии но́вая старо́нка гісто́рыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подви́гать сов.

1. (чем) паварушы́ць, пакра́таць;

подви́гать па́льцами паварушы́ць (пакра́таць) па́льцамі;

2. (двинуть немного или несколько раз) пару́хаць; (с места на место) пасо́ваць; (потолкать) паштурха́ць, папха́ць;

подви́гать ма́ятник часо́в пару́хаць ма́ятнік гадзі́нніка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подня́ться

1. (вверх) падня́цца;

2. в др. знач. узня́цца; падня́цца; (встать с места, ото сна) уста́ць; (быстро, порывисто) усхапі́цца; (возвыситься) узвы́сіцца; (повыситься) павы́сіцца; (начаться) пача́цца, усча́цца, распача́цца; (о тесте) падысці́; см. поднима́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

получе́ние атрыма́нне, -ння ср.; набыва́нне, -ння ср.; здабыва́нне, -ння ср.; нажыва́нне, -ння ср.;

ште́мпель ме́ста получе́ния (на корреспонденции) штэ́мпель ме́сца атрыма́ння;

прибо́р для получе́ния водоро́да апара́т для здабыва́ння (атрыма́ння) вадаро́ду; см. получа́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раёк м.

1. уст., театр. батле́йка, -кі ж., раёк, род. райка́ м.;

2. (лубочная юмористика) раёк, род. райка́ м.;

3. (верхние места в театре) уст. галёрка, -кі ж., раёк, род. райка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Масці́ць ’рабіць насціл з дошак, бярвенняў (у мосце, падлозе)’, ’старанна ўкладваць, высцілаць’, ’брукаваць’, ’слаць пасцель’, ’рабіць сядзенне ў возе’, ’віць гняздо’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., Мат. Гом.; КЭС, лаг.), ’рабіць кладку’ (брасл., Сл. ПЗБ), ’рабіць падлогу з грунту (дзёрну, пяску)’ (ТС); масці́цца ’падсядаць’ (Шат., Нас.), ’ладзіцца, рыхтавацца’ (КЭС, лаг.), ’заляцацца’ (ігн., Сл. ПЗБ); масці́шча ’памост’ (красл., Сл. ПЗБ), масці́шчэ ’балотца за дварамі, да якога вялі масты праз ручай’ (Янк. 2), масці́шча, машчы́шча, маставі́шча, мастоўе ’места, дзе быў мост і грэбля’ (слаўг., Яшк.). Укр. мостити(ся), мостище, рус. мостить(ся) ’тс’, ст.-рус. мостити ’насцілаць мост, рабіць гаць, падлогу’, мостище ’месца, дзе быў мост ці гаць’. Да прасл. mostiti. Гл. мост.

*Масці́ць 2, драг. умостэ́тэ, намостэ́тэ ў бо́ке ’накласці грымакоў, адлупцаваць, старанна біць’ (КЭС), мостыты ’знеслаўляць’ (З нар. сл.). Народная этымалогія злучае з масціць, аднак параўн. ст.-грэч. μαστίω ’біць хвастом аб свае бакі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даве́дка ж., в разн. знач. спра́вка;

звярну́цца куды́-не́будзь за ~кай — обрати́ться куда́-ли́бо за спра́вкой;

зрабі́ць ~ку — навести́ спра́вку;

д. з ме́сца пра́цы — спра́вка с ме́ста рабо́ты;

бюро́ ~дак — спра́вочное бюро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)