Партфе́ль ’чатырохвугольная сумка з засцежкай, у якой носяць кнігі, паперы і пад.; пасада міністра’ (ТСБМ). З рус. портфе́ль ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79) < франц. portefeuille (Фасмер, 3, 336).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сква́пны, -ая, -ае.

1. Прагны да багацця і нажывы, хцівы.

2. на што, да чаго. Які прагна імкнецца мець што-н. у вялікай колькасці.

С. на кнігі.

|| наз. сква́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згрува́сціць, ‑вашчу, ‑васціш, ‑васціць; зак., каго-што.

Бязладна зваліць у кучу. Згрувасціць кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малазразуме́лы, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова зразумелы. Кнігі ўсе былі незнаёмыя і малазразумелыя Ігнасю. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мане́рны, ‑ая, ‑ае.

Ненатуральны, пазбаўлены прастаты. Манерная ветлівасць. Манерная мода. Манерная назва кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маргіна́ліі, ‑ій; адз. маргіналія, ‑і, ж.

Кніжн. Заўвагі на палях кнігі або рукапісу.

[Ад лац. marginalis — які знаходзіцца на краі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаакупі́цца, ‑купіцца; зак.

Пакрыцца даходамі без фінансавай дапамогі (пра расходы). Выданне кнігі самаакупілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыта́льнасць, ‑і, ж.

Пашыранасць, папулярнасць якога‑н. твора сярод чытачоў. Зайздросная чытальнасць кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экслі́брыс, ‑а, м.

Па-мастацку аформлены кніжны знак, які наклейваецца на ўнутраным баку вокладкі кнігі і паказвае на прыналежнасць яе ўладальніку. Многія ўладальнікі бібліятэк аздабляюць свае кнігі спецыяльным кніжным знакам экслібрысам: сімвалічным малюнкам з імем кнігалюба. «Помнікі».

[Лац. ex libris — з кніг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́кладка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Цвёрдая, звычайна з кардону папка, у якую ўстаўлена кніга.

Каленкоравая в.

2. Папяровая абгортка кнігі, сшытка.

|| прым. во́кладачны, -ая, -ае.

В. кардон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)