зако́ннасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. законны.

2. Няўхільнае выкананне законаў, становішча, пры якім грамадскае жыццё і дзейнасць забяспечваюцца законамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераба́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што (разм.).

Пабачыць многа або многіх, зазнаць многае.

Колькі я ўсяго перабачыў за сваё жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздо́льны, -ая, -ае.

1. Шырокі, прывольны, раскінуты на вялікай прасторы.

Раздольныя лугі.

2. перан. Свабодны, лёгкі.

Раздольнае жыццё.

|| наз. раздо́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

претворённый

1. ператво́раны;

2. ператво́раны (у жыццё), ажыццёўлены; см. претвори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

претвори́ть сов., книжн.

1. (превратить) ператвары́ць;

2. (воплотить в жизнь) ператвары́ць (у жыццё), ажыццяві́ць;

иде́и претвори́ть в жизнь ідэ́і ператвары́ць у жыццё (ажыццяві́ць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скры́тны скры́тный;

с. чалаве́к — скры́тный челове́к;

~нае жыццё — скры́тная жизнь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жабра́цкі, -ая, -ае.

1. Такі, як у жабрака, які ўласцівы, належыць яму.

Жабрацкая торба.

Жабрацкае жыццё.

2. перан. Вельмі бедны, мізэрны.

Ж. надзел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буко́ліка, -і, ДМ -ліцы, ж. (спец.).

Жанр літаратурных твораў, у якіх ідэалізуецца сціплае вясковае жыццё на ўлонні прыроды.

|| прым. букалі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўнакро́ўны, -ая, -ае.

1. Які вылучаецца паўнакроўнасцю (у 2 знач.).

П. мужчына.

2. перан. Актыўны, змястоўны, жыццярадасны.

Паўнакроўнае жыццё.

|| наз. паўнакро́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клерыкалі́зм, -у, м.

Ідэалагічная і палітычная плынь, якая імкнецца ўзмацніць уплыў царквы на грамадска-палітычнае і культурнае жыццё.

Прыхільнікі клерыкалізму.

|| прым. клерыка́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)