адкаласава́ць, ‑суе; зак.

Выпусціць колас. Лета было ў.. разгары. Даўно адкаласавала жыта. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навысыпа́цца, ‑аецца; зак.

Высыпацца, выпасці, вываліцца ў нейкай колькасці. Навысыпалася жыта з мяшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.

Ачысціць ад мякіны (абмалочанае зерне). Правеяць жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снапо́к, ‑пка, м.

Памянш.-ласк. да сноп. Снапок жыта. Снапкі лёну. Снапок святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сціртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Складваць у сцірты. Сціртаваць жыта. Сціртаваць сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

красава́ць несов.

1. цвести́;

жы́та ~су́е — рожь цветёт;

2. разг., см. красава́цца 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

красава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Цвісці (пра злакавыя расліны).

Красуе жыта.

2. Тое, што і красавацца (у 4 знач.).

Красуй на радасць сынам тваім і ўнукам, дарагая Беларусь!

|| наз. красава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зле́гчы, зля́гу, зля́жаш, зля́жа; злёг, зле́гла; зляж; зак.

1. Захварэўшы, надоўга легчы ў пасцель.

Старая злегла ад моцнай прастуды.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыгнуцца да зямлі, палегчы (пра злакавыя расліны).

Жыта злегла.

|| незак. зляга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. гл. качаць.

2. Качаючы, надаць круглую форму чаму-н.

С. з хлеба галушку.

С. у трубку шпалеры.

3. Качаючыся, прыціснуць да зямлі, змяць (разм.).

С. пасевы жыта.

|| незак. ска́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асцё, ‑я, н., зб.

Тонкія, доўгія асцюкі на каласах некаторых злакаў (ячменю, жыта, пшаніцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)