пассо́ўвацца
1. (двигаясь, переместиться) сдви́нуться; смести́ться; сползти́;
2. (двигаясь, упасть) свали́ться;
3. (двигаясь, приблизиться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пассо́ўвацца
1. (двигаясь, переместиться) сдви́нуться; смести́ться; сползти́;
2. (двигаясь, упасть) свали́ться;
3. (двигаясь, приблизиться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пы́рскацца
1. (брызгать на себя чем-л.) пры́скаться;
2. (брызгать на кого-л. или обрызгивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сту́кацца
1. сту́каться, ударя́ться;
2. (
1, 2
3. (пытаться войти) стуча́ться;
◊ с. ў дзве́ры — стуча́ться в дверь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проціле́гласць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сэ́рцайка, ‑а,
1.
2. Ласкавы зварот да чалавека, які адпавядае слову «дарагі» (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налы́гваць
1. нани́зывать;
2. (верёвкой, своркой) привя́зывать, навя́зывать; (
3. (при помощи петли — многих) нала́вливать, арка́нить;
1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агульна...,
Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: 1) агульнаадзіны, абавязковы для ўсіх і ўсяго ў меж. вызначаных другой часткай слова, напрыклад:
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сам-
1. (во столько-то раз больше);
сам-
сам-трете́й у тры разы́ (больш, бо́льшы за што);
урожа́й сам-пя́т ураджа́й у пяць разо́ў бо́льшы ад насе́ння;
2. (столько-то, считая вместе с действующим лицом);
сам-
сам-трете́й утро́х (утраі́х);
сам-четвёрт учатыро́х (учацвяры́х);
сам-шёст ушасцёх (ушасцяры́х);
сам-сём усямёх (усемяры́х);
сам-восьмо́й увасьмёх (увасьмяры́х);
сам-девя́т удзевяцёх (удзевяцяры́х);
сам-деся́т удзесяцёх (удзесяцяры́х);
я сам-
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
натру́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца;
Стаміцца, прыйсці ў хваравіты стан (ад працяглай або цяжкай працы, хады і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхі́льнік, ‑а,
1. Той, хто прытрымліваецца якіх‑н. поглядаў, ідэй; прыхільна адносіцца да каго‑, чаго‑н.; паслядоўнік.
2. Той, хто выказвае сімпатыі, прыхільнасць да каго‑н.; паклоннік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)