недагру́з, ‑у, м.

Тое, што і недагрузка. Недагруз вагона. Недагруз дзве тоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўнабе́драны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дзве роўныя стораны (пра трохвугольнік). Раўнабедраныя трохвугольнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Затраціць пэўны час на друкаванне. Прадрукаваць дзве гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасці́ць, трашчу, тросціш, тросціць; незак., што.

Спец. Злучаць разам дзве або некалькі нітак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біфурка́цыя, ‑і, ж.

Раздзяленне ракі, крывяноснага сасуда і інш. на дзве галіны. Біфуркацыя рэк.

[Лац. bifurcatio — раздваенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скабі́ць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., што.

Спец. Звязваць скабой, скобамі дзве якія‑н. часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяля́тка, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да цяля, цялё. Ласкавае цялятка дзве маткі ссе. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дву... і двух...

Першая састаўная частка складаных слоў; абазначае: а) які мае дзве адзінкі таго, што паказана ў другой частцы, напрыклад: двухбаковы, двукоссе; б) які складаецца з дзвюх адзінак або мерай у дзве якія‑н. адзінкі, напрыклад: двухактовы, двухгадзінны, двухлітровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабялі́ць сов., в разн. знач. пробели́ть;

п. цу́кар — пробели́ть са́хар;

п. дзве гадзі́ны — пробели́ть два часа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракараву́ліць сов., в разн. знач. прокарау́лить;

п. дзве гадзі́ны — прокарау́лить два часа́;

п. аўто́бус — прокарау́лить авто́бус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)