сту́каўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Адзін з відаў азартнай гульні ў карты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферзь, ферзя, м.

Самая моцная фігура ў шахматнай гульні. Атакаваць і выйграць ферзя.

[Перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шу́лерства, ‑а, н.

Выкарыстанне махлярства, ашуканства ў картачнай гульні. // перан. Падман, махлярства, ашуканства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́шачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да гульні ў шашкі, звязаны з ёй. Шашачны турнір. □ — А н-ну, хто са мною асмеліцца?.. От глядзіце, я пайшоў! — і.. [загадчык фермы] пасунуў сваю шашку далёка за лінію шашачнага поля. Палтаран. // Прызначаны для гульні ў шашкі. Шашачны столік. Шашачная дошка.

2. Размешчаны так, як размешчаны клеткі аднаго колеру на дошцы для гульні ў шашкі. У шашачным парадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дупле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

У більярднай гульні: удар, калі шар трапляе ў лузу, адскочыўшы ад борта пад ударам другога шара.

|| прым. дупле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лапта́, -ы́, ДМ -пце́, ж.

1. Руская народная гульня ў мяч дзвюма камандамі.

2. Драўляная лапатка, якой б’юць па мячы ў гэтай гульні.

|| прым. лапто́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыгра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Дасягнуць зладжанасці ў сумеснай гульні.

Футбольная каманда сыгралася.

|| незак. сы́грывацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. сы́граўка, -і, ДМ -раўцы, мн. -і, -равак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

олимпи́йский миф., перен., спорт. алімпі́йскі;

олимпи́йские и́гры алімпі́йскія гу́льні;

олимпи́йское споко́йствие перен. алімпі́йскі спако́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драйв, ‑а, м.

Моцны і нізкі адбіўны ўдар па мячы пры гульні ў тэніс.

[Англ. drive.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жу́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Карыстацца несумленнымі, жульніцкімі прыёмамі; махляваць, ашукваць. Жульнічаць у гульні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)