Verbum

спрактыкава́ны, -ая, -ае.

Які мае вопыт, практычныя веды ў якой-н. галіне; бывалы.

С. аграном.

|| наз. спрактыкава́насць, -і, ж.

тэхмі́німум, -у, м.

Сукупнасць ведаў, вопыту ў якой-н. галіне тэхнікі, неабходных для авалодання якой-н. прафесіяй.

Здаць т.

дэбютава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; зак. і незак.

Упершыню публічна выступіць (выступаць) на сцэне або ў якой-н. галіне дзейнасці.

матэма́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне матэматыкі.

|| ж. матэматы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (разм.).

навуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Атрымліваць адукацыю, набываць пэўныя веды ў якой-н. галіне.

Н. ў школе.

Н. на маляра.

каапера́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзеяч у галіне кааперацыі (у 2 знач.); удзельнік, член кааперацыі

|| прым. каапера́тарскі, -ая, -ае.

аку́стык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст у галіне акустыкі (у 1 знач.).

2. Работнік, які абслугоўвае гукаўлоўныя апараты.

геадэзі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне геадэзіі.

|| ж. геадэзі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

германі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне германістыкі.

|| ж. германі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

крыміналі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне крыміналістыкі.

|| ж. крыміналі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.