ірла́ндцы, ‑аў; адз. ірландзец, ‑дца, м.; ірландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. ірландкі, ‑дак; ж.
Народ, асноўнае насельніцтва Ірландыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ісла́ндцы, ‑аў; адз. ісландзец, ‑дца, м.; ісландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. ісландкі, ‑дак; ж.
Народ, асноўнае насельніцтва Ісландыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іспа́нцы, ‑аў; адз. іспанец, ‑нца, м.; іспанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. іспанкі, ‑нак; ж.
Народ, асноўнае насельніцтва Іспаніі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
італья́нцы, ‑аў; адз. італьянец, ‑нца, м.; італьянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. італьянкі, ‑нак; ж.
Народ, асноўнае насельніцтва Італіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калмы́кі, -аў, адз. калмы́к, -а, м.
Народ, што складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Калмыкія, якая ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. калмы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым. калмы́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чачэ́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чачэнскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. чачэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. чачэ́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чувашы́, -о́ў, адз. чува́ш, -а́, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чувашскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. чува́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.
|| прым. чува́шскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эве́нкі, -аў, адз. эве́нк, -а, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Эвенкійскай аўтаномнай акругі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. эвенкі́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -кі́ек.
|| прым. эвенкі́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дыві́зія, -і, мн. -і, -зій, ж.
1. Асноўнае тактычнае злучэнне ў розных відах узброеных сіл.
Стралковая д.
Танкавая д.
Авіяцыйная д.
2. Вышэйшае злучэнне ваенных караблёў аднаго або некалькіх класаў.
|| прым. дывізі́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кабардзі́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.
Народ, які складае асноўнае карэннае насельніцтва Кабардзіна-Балкарскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. кабардзі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. кабардзі́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)