Verbum

падхару́нжы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

У казацкіх войсках царскай арміі: званне, роўнае падпрапаршчыку, а таксама асоба, якая мела гэта званне.

чорнарабо́чы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Рабочы, які выконвае фізічную работу, што не патрабуе кваліфікацыі.

|| ж. чорнарабо́чая, -ай, мн. -ыя, -ых.

ло́ўчы², -ага, мн. -ыя, -ых, м. (гіст.).

У Расіі да 17 ст.: службовая асоба, якая ведала дварцовым паляваннем і рыбнай лоўляй.

невядо́мы, -ая, -ае.

1. Такі, якога не ведаюць, аб якім няма звестак; незнаёмы.

Н. востраў.

2. Які не карыстаецца вялікай папулярнасцю; малавядомы.

Н. аўтар.

3. Нязведаны, не перажыты раней.

Невядомае пачуццё.

4. у знач. наз. невядо́мы, -ага, м.; невядо́мая, -ай, ж. Незнаёмы, незнаёмая.

Прыходзіў н.

5. у знач. наз. невядо́мае, -ага, н. Аб чым-н. нязведаным.

Крок у невядомае.

6. у знач. наз. невядо́мае, -ага, н. У матэматыцы: велічыня, якую трэба знайсці.

Ураўненне з двума невядомымі.

|| наз. невядо́масць, -і, ж. (да 1 знач.).

каро́слівы, -ая, -ае.

1. Які выклікаецца каростай.

К. сверб.

2. у знач. наз. каро́слівы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Хворы на каросту.

мабілізава́ны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Чалавек, які прызваны ў армію па мабілізацыі (у 2 знач.).

|| ж. мабілізава́ная, -ай, мн. -ыя, -ых.

рознарабо́чы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Рабочы на розных падсобных работах, якія не патрабуюць пэўнай прафесіі.

|| ж. рознарабо́чая, -ай, мн. -ыя, -ых.

ара́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Той, хто апрацоўвае, арэ зямлю; земляроб.

Дзе а. плача, там жняя скача (прыказка).

|| прым. ара́цкі, -ая, -ае.

цеплакро́ўныя, -ых, адз. -ае, -ага, н.

Жывёлы з адносна пастаяннай тэмпературай цела, якая не залежыць ад тэмпературы навакольнага асяроддзя (большасць млекакормячых і птушкі).