шла́мавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шламу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шліхтава́льшчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які займаецца шліхтаваннем ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматпрадме́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць вучэбных прадметаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматпро́фільны, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі або шмат профіляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шрубападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму сніралі, шрубавай нарэзкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шрубарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для наразання шрубавай разьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шустава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для шустоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыке́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да шчыкетніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шынко́вы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да шынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыракаго́рлы, ‑ая, ‑ае.

Які мае шырокае горла. Шыракагорлыя бутлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)